Απίστευτα κι όμως αληθινά

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η διάκριση του χειρότερου τροχονόμου της χρονιάς
Για να διευκολύνω την ανάγνωση θα κάνω μια προσπάθεια,
να αναπαραστήσω την ιστορία με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν.

Ήταν τετάρτη μεσημέρι (γύρω στις τρεις και τέταρτο)στην Βασ. Σοφίας στο ύψος της πλατείας Μαβίλη.
Εκείνος ( Ο τροχονόμος που είναι το αντικείμενο της ιστορίας μας) είχε βάρδια στην διασταύρωση.
Αποστολή του, ήταν να ρυθμίζει την κυκλοφορία (ε τροχονόμος ήτανε, το είπαμε αυτό)
Νέος ακόμη, μόλις είχε βγει από την σχολή, (ήταν δεν ήταν είκοσι τεσσάρων χρονών)
Και για αυτό τον είχαν βάλει σε εύκολη διασταύρωση όπου δεν θα αντιμετώπιζε ιδιαίτερες δυσκολίες.
Βασικά το μόνο που είχε να κάνει, ήταν να ανοίγει και να κλείνει το ρεύμα,
βάση των οδηγιών που έπαιρνε από τον ασύρματο.
Εύκολη κι απλή δουλειά ακόμα και για έναν τόσο άπειρο νεαρό τροχονόμο
Που σκάλωσε λοιπόν η δουλειά?
Κάπου εκεί, στις τρεις και τέταρτο (όπως ήδη έχω πει),
όταν είχε πάρει εντολή να κρατήσει το ρεύμα ανοιχτό να αδειάσει ο δρόμος,
γιατί ξεκινούσε η πρωθυπουργική μερσεντές από την βουλή,
να πάει τον μεγάλο σπιτάκι του που τον περίμενε η κυρα του.

Εύκολη δουλειά. Δεν είχε να κάνει τίποτα άλλο από το να σταματήσει τους κάθετους
και να δίνει προτεραιότητα στην λεωφόρο Βασ. Σοφίας .
Κι έτσι έκανε κι όλα πήγαιναν ρολόι μέχρι...

Μέχρι που την είδε...
Ήταν απέναντι, στο φανάρι, και περίμενε για να περάσει απέναντι, προς την μεριά του.
Την κοίταξε, τον κοίταξε κι εκεί αρχίσαν όλα που λεν και οι Κατσιμιχαίοι...
Ρε σεις, έχετε ακούσει ποτέ για μάτια που ερωτεύονται,
και μάλιστα με ένα τρόπο τόσο απόλυτο κι αμετάκλητο,
κι ανεξάρτητο τελείως από την βούληση εκείνων που τα φέρουν?
Ε αυτό έγινε εκεί πέρα. Κόλλησαν κι οι δυο τους.

Εκείνος στην από δω μεριά της λεωφόρου και εκείνη από την άλλη
Κι έτσι η ματιά έγινε έρωτας...
Κι ο έρωτας ανάγκη.
Ανάγκη να βρεθούν ο ένας δίπλα στον άλλο...
Εδώ και τώρα και για μια ολόκληρη ζωή...
Δεν το σκέφτηκε πολύ
Βασικά δεν το σκέφτηκε καν..
Απλά έκοψε το ρεύμα κι έκανε νόημα στους πεζούς να περάσουν (ποιους πεζούς? Μόνο εκείνη ήταν απέναντι)
Κι εκείνη πέρασε.
Και στάθηκε δίπλα του...
Κι εκείνος της άπλωσε το χέρι.
Κι εκείνη το πήρε κι έγειρε στην αγκαλιά του...
Κι έμειναν εκεί...
Και η πρωθυπουργική μερσεντές σταματημένη στο φανάρι
Βλέπεις ήταν και γκαντέμης ο πιτσιρικάς.

Κι έτσι τώρα εκείνος, σε ένα κατσικοχώρι δίπλα στο τριεθνές,
να επιλύει περίπλοκα αστυνομικά μυστήρια,
όπως "ποιανού η κατσίκα έφαγε το αμπέλι του Χλέμπουρα?"
"Υπήρχε δόλος η μήπως ήταν εξ αμελείας?"

Γιατί βλέπεις, κάποιοι αδυνατούν να κατανοήσουν,
ότι υπάρχουν και πιο σημαντικά και κυρίως πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο,
από το τι ώρα θα γεμίσει την μπάκα του ο πρωθυπουργός

-----------------------------------------------------------------------

Α και να με συγχωρείτε που είπα ψέματα...η ιστορία που διαβάσατε,
δεν είναι από τα απίστευτα κι όμως αληθινά.
Κάτι τέτοια δεν γίνονται ούτε στο σινεμά. Μόνο στην φαντασία μου συμβαίνουν.
Γιατί βλέπεις, το να σταματήσεις τον πρωθυπουργό είναι κάτι τελείως εξωπραγματικό
Δεν είναι δυνατόν, να σταματήσει ο πρωθυπουργός.
Είναι έγκλημα του χειρίστου είδους.
Να κάτι τέτοια σκεφτόμουνα σήμερα που περίμενα να περάσει ο μαλάκας και τα είχα πάρει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2006