Εδω, στην αετοφωλια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Φιλαρακια βαθυτατα σας ευχαριστω που με τιμησατε με τα σχολια σας και το διαβασμα του ποιηματος, καλημερα απο εδω την αετοφωλια.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εδω, στην αετοφωλια
ο ηλιος νιωθω, μου μιλα
βλεπω οριζοντα και φως
την αγιασε θαρρω ο Θεος

Τα προβατακια καθε μεσημερι
ο βοσκος, που τα` χει φερει
τα κοκορια μου λαλουν
τα περιστερια μου, πετουν

Ανοιξη μυρισε θαρρεις
οι ομορφιες τουτης της γης
τα μεσα μου και τα μερευουν
και τα πουλια σε σμηνη φευγουν

Κιτρινισαν οι μαργαριτες
να και μια παπαρουνιτσα
ελπιδα ζωης, απαντοχης
οι ομορφιες της εξοχης

Οταν το σουρουπο θα` ρθει
ο ηλιος παει να κοιμηθει
βγαινει Θεε μου ενα φεγγαρι
ολογιομο, μαργαριταρι

Τ` αστρα στησανε χορο
σαν το παιδακι τους γελω
κανω γλυκα μια προσευχη
η οικουμενη να ευτυχει

Ανοιξη να`χουν οι λαοι
ψυχη να μην αιμοραγει
μια οικουμενη της γιορτης
και η πατριδα, της τιμης

Κλεινω τα ματια και γυρνω
στο χωριουδακι το μικρο
που ξαπλωνα μες το χορταρι
βιολι η φυση και δοξαρι

Κι αν μεγαλωσα, τωρα πια
την ιδια αγαπη στη καρδια
με κεινο το πουλι της νιοτης
ψυχη βαθεια, της αθωοτης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2016