Μαμά γιατί; Ιι

Δημιουργός: Δήμητρα

Αυτό γράφτηκε για τον Αντρέα μου. Κάθε μεσημέρι όταν τον παίρνω απ' το σχολείο, μου χαρίζει πάντα ένα λουλουδάκι, ότι βρίσκει ανθισμένο έξω απ' το σχολείο. Τον φιλώ, του λέω ευχαριστώ, ανοίγω το ραδιόφωνο, παίζει δελτίο ειδήσεων και αρχίζουν τα γιατί....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για το ανθρώπινο το μίσος
μαθαίνει ο γιος μου κάθε τι
ότι ο λευκός κι ο καφετί
ποτέ του δε θα είναι ίσος
και με ρωτά ‘Μαμά γιατί;’

Από την Τρίπολη στη Χάμα
ο γιος μου ψάχνει λυτρωτή
δύναμη να ‘χει αρκετή
γέλιο να κάνει πια το κλάμα
και όλο ρωτά ‘Μαμά γιατί;’

Για τις Βρυξέλλες, το Παρίσι
ο γιος μου έστησε αυτί
ποιος φταίει και πέθαναν αυτοί
και ποιος μετά θα καθαρίσει
ρωτά ‘Μαμά πες μου γιατί;’

Βρεγμένα όνειρα σε βάρκες
κι ο γιος μου φτιάχνει με χαρτί
άλλα που δεν έχουν βραχεί
κι είναι τα λόγια του σα νάρκες
σαν με ρωτά ‘Μαμά γιατί;’

Κι όταν ξεβράζονται πνιγμένοι
μες της ψυχής του την ακτή
έχει ο γιος μου ανοικτή
μία πληγή και περιμένει
να κλείσει σαν ρωτά ‘γιατί;'


Το πρώτο γράφτηκε για τον μεγάλο μου γιο παλιότερα http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=121209

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2016