Βοήθεια χριστιανοί Δημιουργός: kin, Γιωργος εεεε Γιατι μπηκε στα χιουμοριστικα??? Εγω μιλουσα πολυ σοβαρα!!! ...galanta, δαχτυλος δικος σου ειναι??? Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ουφ, τι μέρα και η σημερινή.
Καταρχάς πήγα να βγάλω φωτογραφίες για νέα ταυτότητα μιας και έχω χάσει την παλιά.
Α μη με ρωτάτε πως την έχασα.
Απλά χθες ήταν εδώ και σήμερα δεν είναι
Αφαντη. Εξαφανίστηκε. Σαν να τη κατάπιε η γης
(Η αλήθεια είναι ότι υποψιάζομαι πως την έκλεψε κάποια από τις χιλιάδες θαυμάστριες μου
Ξέρεις τώρα... για να έχει κάποιο αναμνηστικό από μένα.
Ίσως και για να πουλάει και μούρη στις φίλες της... ποιος ξέρει.)
Τέλος πάντων, πάω για φωτογραφίες που λες και πέφτω πάνω σε μια φωτογραφα ιδιαιτέρως περιποιητική.
Τι να μου φτιάχνει τα μαλλιά.
τι να απλώνει το χεράκι της στο μάγουλο μου...
(και καλά να φέρει το κεφάλι μου στην ιδανική θέση.)
Τι να προσπαθεί να με φτιάξει στην καρέκλα.
(κι όλο να αγγίζει, δήθεν τυχαία.)
Κι έπειτα μου λέει.
"Ξέρεις πρέπει να βγάλεις το μπουφάν, δεν πάει στην ταυτότητα"
Ε τι να κάνω κι εγώ ο έρμος, αφού το ζητάνε οι αρχές, συμμορφώνομαι και το βγάζω.
"Ικανοποιημένη?" την ρωτάω.
Μόνη απόκριση ήταν ένα "εεεε" διστακτικό κι εκείνη η μάτια που έλεγε ότι αν έβγαζα και τα υπόλοιπα δεν θα την χαλούσε
"αααα ίσα με εδώ κυρα μου!!" είπα από μέσα μου εγώ.
"Ίσα με εδώ και μη παρέκει γιατί όπως πάμε, σε λίγο θα μου ζητήσεις και να σου κάνω σεχ"
(Ξέρεις εκείνο που πας πάνω κάτω και κουνιέσαι πέρα δώσε..... πω πω τι ταλαιπωρία κι αυτή.
άσε που στο τέλος θα πρέπει να πω και "σ' αγαπώ" και να ανάψω κι ένα τσιγάρο τώρα που προσπαθώ να το κόψω.)
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλέω και σας τρώω και τον χρόνο,
με τα πολλά κι αφού κατάφερα να αποφύγω τον βιασμό,
βρέθηκα με 8 φωτογραφίες στο χέρι
( τέσσερις για ταυτότητα κι άλλες τέσσερις για το δίπλωμα που επίσης είχα χάσει)
Κινάω που λες ο καλός σου, να πάω στο υπουργείο,
πάω στον γκισέ και πέφτω πάλι σε γυναίκα
Και τι γυναίκα, από κείνες που λέμε νταρντανογυναίκα (εσείς λέτε δηλαδή, γιατί εγώ δεν συνηθίζω να εκφράζομαι τοιουτοτρόπως)
Τέλος πάντων, αφού παρέκαμψα την αρχική έλλειψη επικοινωνίας,
μιας και επί μίση ώρα είχε καρφωθεί στα μάτια μου και δεν έβγαζε άχνα, δεν άκουγε χριστό
(ξέρεις εκείνα τα υπέροχα γαλαζοπράσινα που έχουν μόνο όσοι έχουν τη θάλασσα για μάνα και τον ουρανό πατέρα)
Αφού λοιπόν κάποια στιγμή συνηδητοποίησε ότι δεν ήμουν οπτασία κι ότι με είχε μπροστά της ολοζώντανο,
με ρώτησε τι θέλω,
(έχοντας στα μάτια πεντακάθαρα ζωγραφισμένη την ελπίδα και μια σφόδρα επιθυμία να της πω ότι θέλω εκείνη...)
Ανταυτού όμως εγώ της λέω.
"ξέρετε, απώλεσα το προσωπικό δελτίο της άδειας οδηγήσεως και θα επιθυμούσα την έκδοση νέου δελτίου"
Όχι μη γελάς!!!
Το είπα έτσι τυπικά για να της βγάλω από το μυαλό τις όποιες ιδέες είχε...
Τέλος πάντων, με μαύρη την καρδιά, παίρνει εκείνη τα δικαιολογητικά μου,
και στο τέλος μου ζητάει και τις φωτογραφίες.
Βγάζω εγώ να δώσω τις 2 φωτογραφίες (τόσες μου είχαν πει ότι χρειάζονται) και μου λέει εκείνη..
"Όχι όχι, χρειαζόμαστε τρεις. Μια για το νέο δίπλωμα, μια για το προσωρινό και μια για την δήλωση απώλειας"
Ε τι να κάνω κι εγώ, δίνω κι άλλη μια να γίνουνε τρεις να ξεμπερδεύουμε
μόνο που αν δεν με γέλασαν τα ματάκια μου( τα υπέροχα γαλαζοπράσινα που λέγαμε),
την είδα να βάζει κρυφά κρυφά την τρίτη φωτογραφία μέσα στην τσάντα της
Α μη με ρωτάς "τι να την κάνει?"!!!
Που ξέρεις, μπορεί να πήρε δουλειά και για το σπίτι.
Και σαν δεν έφταναν όλα αυτά, παίρνει στο τέλος να τσεκάρει την δήλωση του 105
Και αφού καθότανε εκεί και ρούφαγε μια μια όλες τις προσωπικές μου πληροφορίες,
Γυρνάει ξαφνικά και με ρωτάει.
"Τηλέφωνο"
Ε εκεί πια με αιφνιδίασε.
"Μα καλά, χρειάζεται τηλέφωνο για την δήλωση?" την ρώτησα ολο αφελεια εγώ...
"ε βέβαια, πως θα σας ειδοποιήσουμε σε περίπτωση που βρούμε το παλιό σας δίπλωμα?"
Αιντε, δίνω άλλη μια φόρα τόπο στην οργή να ξεμπερδεύω και να φεύγω,
της δίνω το τηλέφωνο λοιπόν
(ψεύτικο εννοείται. Σιγά μην έδινα το αληθινό μου σε όλες τις θαυμάστριες μου)
κι αμέσως μετά αρχίζω να στύβω το κεφάλι μου να θυμηθώ, τι χρώμα σώβρακο φόρεσα το πρωί,
μιας και τώρα πια ήμουν σίγουρος ότι θα ήταν και αυτό ένα από τα απαιτούμενα για την δήλωση απώλειας διπλώματος.
Τέλος πάντων, φαίνεται η με πήρε χαμπάρι ότι είχα αρχίσει να φορτώνω, η που αποφάσισε να ακολουθήσει άλλη τακτική και έτσι τελικά την γλύτωσα την ερώτηση
Και μάλλον το δεύτερο συνέβη μιας και όταν τέλειωσε με τα απαραίτητα,
μου δίνει το προσωρινό δίπλωμα και μου λέει.
"Σε είκοσι μέρες να περάσετε να παραλάβετε το καινούργιο από αυτόν εδώ τον γκισέ. Κι αν δεν είμαι εγώ εδώ, τότε να έρθετε κάτω στο υπόγειο, τετάρτη πόρτα αριστερά, στο αρχείο. Θα είμαι εκεί και θα περιμένω"
εκεί τώρα με ζόρισε, δε λέω... Στημένη παγίδα φαινόταν.
Έτσι που λες αποφάσισα να ελιχθώ...
"Ξέρετε επειδή λόγο φόρτου εργασίας,
δεν ευκολύνομαι να την κάνω κάθε τόσο από την δουλειά,
μήπως θα μπορούσα να στείλω κάποιον άλλον να το παραλάβει?"
Καλά δεν μπορείς να πεις!!!
Ασσος στην τρίπλα ο δικός σου!!!
Αλλά δυστυχώς στο πρόσωπο της, βρήκα τον μάστορα μου...
"Για να δω μισό λεπτό... ααα βλέπω μένετε στον Αγ Δημήτριο,
ε τότε θα σας το φέρω εγώ στο σπίτι.
Δίπλα σας μένω, στην Κηφισιά"
Ε μετά από αυτό, έβαλα την ουρά στα σκέλια κι όπου φύγει φύγει
Ε μα δεν το μπορώ άλλο αυτό...
μόλις με αντικρίζουν οι γυναίκες,
φέρονται σαν να επαναστατούν τα γονίδια τους
και να ζητούν επιμόνως να αναπαραχθούν με τα δικά μου
Αφού για να καταλάβεις, ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι δεν είμαι άνθρωπος
αλλά ότι είμαι άλογο αναπαραγωγής, ένας επιβήτορας
που ο μόνος ρόλος του στην ζωή είναι να απαυτώνει τις φοράδες
Γιαυτό σας λέω ρε παιδιά...βοηθάτε με ρε...
Μήπως ξέρει κανείς κανα ινστιτούτο ασχήμιας, να πάω να ασχημίνω λιγάκι μπας και με αφήσουν ήσυχο επιτελούς!!
Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2006 | |