Μελάνης δάκρυα

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

.......Τα πιο αληθινά σ' αγαπώ δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Μου λείπεις...
Κεντώ τις νύχτες φυλαχτό να σε προσέχει
μετρώ στα κύματα της θάλασσας τον πόνο
και αυτός ο μαύρος ουρανός μου πως αντέχει
να σκέκει αγέρωχος στα πάθη και στο χρόνο.

Μου λείπεις...
Μάτια υγρά, σώμα νεκρό, μυαλό χαμένο
φεγγάρι ολόγιομο χλωμό που με κοιτάζεις
εγώ ματώνω για ένα μάτς που είναι στημένο
και εσύ στον πάγκο θεατής που με δικάζεις.

Μου λείπεις...
Σφίγγω τις χούφτες μου το αίμα να παγώσω
την πόρτα ανοίγω ν' αγκαλιάσω τους χειμώνες
σαν τον Ιούδα το Χριστό μου θα προδώσω
κόντρα να πάω στου έρωτα σου τους κανόνες.

Μου λείπεις...
Μεθώ τις μέρες να μη σκέφτομαι τα βράδια
τ' όνειρο σβήνω πριν χαράξει πεπρωμένο
και αυτά τα χέρια σου που αφήσανε σημάδια
θα μαρτυράνε της ψυχής μου το γραμμένο.

Μου λείπεις...
Θυμάμαι όλες τις στιγμές που σε κοιτούσα
ώρες ατέλειωτες κρυφά στην αγκαλιά μου
εσυ φοβόσουν πως αγάπη θα ζητούσα
και εγω σου έκλεινα πληγές με τα φιλιά μου.

Μου λείπεις...
Γράφω τετράστιχα και χάνομαι στις λέξεις
μελάνης δάκρυα μουσκεύουνε την κόλλα
και αυτό το ύστατο φιλί να το προσέξεις
γιατί του κόσμου τα ''μου λείπεις'' κρύβει όλα.

Α.ΑΝ.Π.Δ 19/04/16-987520

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2016