Απόπειρα λειψή

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Καλό μας μεσημέρι!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποτέ δεν έμαθα σε ποιο προορισμό
τάχα σε πήγαινε το άγριο εκείνο τραίνο.
Απ' το παράθυρο σε είδα στον χαμό,
για μια στιγμή, κι ήσουν ο, τι είχα να προσμένω.

Μέρα πεζή κι εγώ πεζός για τη δουλειά,
λίγη συγκινηση αναζήτησα στις ράγες.
Κι εκεί που φώναζε ο σταθμάρχης "μακριά!"
βράθηκα ξάφνου στων ματιών σου τις αρπάγες.

Ποτέ δεν έμαθες πως βγήκα απ' τις γραμμές
όπως το άτακτο παιδί, το μαλωμένο.
Πριν να χαθείς σαν να 'πες: "ζήσε, θες δεν θες...
το ριζικό σου στ' αύριο σ' έχει χρεωμένο"

Έτσι σ' αγάπησα κι ας βρέθηκες αλλού,
δυο δευτερόλεπτα γεμιζουν μέρες άδειες.
Για 'σένα, λάμψη στο παράθυρο του νου,
έμεινε η απόπειρα λειψή... πάνω στις ράγες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2016