~* Ανθισμένη πληγή *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ανθίζουν στα λουλούδια μου, αγκάθια και πείνασε η ψυχή μου, λίγο φως, που άνοιξες πληγές, στου έρωτα τη σάρκα, σπιλώνοντας την έλξη, του φωτός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Ανθισμένη πληγή *~*
Στάλαξε κατακόκκινη η πληγή
στο σύννεφο
κι ο ουρανός, έβαλε ροζ κουρτίνες
να σμίξει την τελευταία του αφή
στα βλέφαρα του κόσμου,
που δεν είδες.
Κόκκινη σταλαγματιά, στο διάβα μου
και πίνω μονορούφι, απ' τη ματιά σου
σταγόνες πίκρας και καημού
που άδειασε, του μέσα μου,
η σκιά σου.
Ανθίζουν στα λουλούδια μου, αγκάθια
και πείνασε η ψυχή μου, λίγο φως
που άνοιξες πληγές, στου έρωτα τη σάρκα
σπιλώνοντας την έλξη,
του φωτός.
Καυτηριάζοντας, άσπιλες ιδέες
μια διαμαντόπετρα,
ακατέργαστο στους αιώνες φυλαχτό
μια κόκκινη από αίμα σταγόνα
που πότιζε τον αμάραντο ανθό.
Δώρο δικό σου θα 'ναι
που για σένα,
μια ανεξίτηλη ανάμνηση καυτή
σαν τα κατακόκκινα μάγουλα
που ζωγραφίζει η πένα,
θα είναι ακόμη, ανθισμένη πληγή.
Που το "εμείς" και το "μαζί",
το κάναμε μικρά, "εγώ" κι "εσύ".
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2016