Σκέτο πικρό

Δημιουργός: Irene V.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]


Καθίσαμε αμίλητοι
στη βεράντα μπροστά στον πικρό σκέτο
που συνηθίζαμε να παίρνουμε στη βεράντα
χαμογελαστοί και γεμάτοι κέφι για ζωή.

Ο ουρανός γκρίζος, γεμάτος σύννεφα
προμήνυε την καταιγίδα που ερχόταν απειλητική.
Ηπιες τον καφέ σου, άφησες τα κλειδί στο τραπέζι
άνοιξες την πόρτα και έφυγες δίχως εξήγηση καμία.

Ξέχασες όμως το παλτό σου στην κρεμάστρα.
Πως θα ζήσω εγώ με ένα άδειο φλιτζάνι του καφέ
ένα άψυχο παλτό να κρέμεται για να μου θυμίζει εσένα
και μια πόρτα κλειστή για πάντα πίσω σου.

Εριξα μια ματιά πίσω από τις κλειστές γρίλιες.
Μαύρα σύννεφα
έγλειφαν απειλητικά τις βουνοκορφές.
Αστραπές φώτιζαν στο βάθος τις πλαγιές.
Εκλεισα τις γρίλιες και χάθηκα στο σκοτάδι
του έρημου πια σπιτιού μου.

Ρ.Β


.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2016