Αχ, βρε καρδιά πόσο πονάς

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

Καλό μας ξημέρωμα, ένα ταξίδι η ζωή μας, ας το ζήσουμε κι ας το ταξιδέψουμε, όσο ακόμα μας χαρίζεται.............

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα σπάσω πόρτες με κλειδιά
και κελιά καλά κλεισμένα
θα φύγω αγάπη και θα ρθω
με νου και με καρδιά σε σένα.

Θα αφήσω πίσω τα κλουβιά
που ήταν αμπαρωμένα
θα βγάλει η καρδιά πάλι φτερά
και ας ήτανε σπασμένα.

ΡΕ
Αχ, βρε καρδιά πόσο πονάς
πόσο τυραννιέσαι
πόσο θα κρατήσει όμως αυτό
και θα αντέχεις να σκορπιέσαι!
Πόσο θα αντέχεις την διάλυση
που άλλοι σου έχουν τάξει;
που άλλοι σου ορίζουν να πονάς
και ας έχεις πια πετάξει.
Καρδιά μου πέτα ,βγάλε φτερά
απόλαυσε την ζωή, τον χρόνο
αυτήν την ζωή που απόμεινε
και σε πότισε τόσο πόνο.

Ολη η αξία στην ζωή
βρίσκεται μες τον νου
εκείνος δίνει εντολή
ταξίδι ξεκινάει γι΄αλλού.

Ακολουθεί και η ψυχή
αν είναι βασανισμένη
ακολουθεί δρόμους του νου
απ΄την καρδιά βγαλμένοι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2016