Ενας κοκκινος πυρινος ηλιος

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστω πολυ φιλαρακια, το σημερινο ειναι επιθυμια μιας ελευθερης ψυχης.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ηταν μακρια η ανηφορα.
Προχωρουσαμε και προχωρουσαμε.
Τα κοριτσια με τα χρυσα μαλλια.
Και τα κοκκινα φορεματα
Οι νεοι με ενθουσιασμο και ονειρο.
Οι γεροντοτεροι με πεισμα και λαμψη στα ματια.
Οι μητερες τα βυζανιαρικα αγκαλια
και το χαμογελο στα χειλη.
Κι ηταν ο δρομος μακρυς
Ανεβαιναμε και ανεβαιναμε.
Με σημαιες και λαβαρα
ΚΚαι τραγουδια, τραγουδια, των
ποιηταδων που τραγουδησαν τη Ρωμιοσυνη.
Πολιτικα, πατριωτικα, τραγουδια του καλου αγωνα.
Η ψυχη μας θεριευε
Ποταμι πανω σε ξερα χορταρια
Ενα ποταμι, ζωης και ονειρων
Να φτασουμε στα ξεφωτα.
Να αγναντεψουμε τη λευτερια
Ολοι μαζι, ενωμενοι, τα χερια γροθια.
Με ενα ποθο και ενα σκοπο
Για τα τιμημενα χωματα μας
Για τις ξερολιθιες, τους καμπους
τα μαρμαρα, τα κυπαρισσια.
Κι ερχοντα κι αλλοι, κι αλλοι.
Αμουστακα παληκαρια
Ολοι με μια φωνη, τη φωνη του Λαου
Μια λαοθαλασσα στην ανηφορα
Αιντε να τη διαβουμε συντροφοι
Αιντε να τη διαβουμε πατριωτες
Οηλιος μεσουρανωντας θα μας γελα
Ενας κοκκινος, πυρινος ηλιος
Να μας οδηγει, να μας φωτιζει
Στο δρομο για την Ελευθερια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2016