το μύρτο και τ'αγιόκλημα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η σάρκα σκόνη και η ψυχή μου αλλού φευγάτη
σ'άλλα μήκη σ'άλλα πλάτη σε βάθη και σε βάθη
μια χούφτα 'νεμισμένη λιγδερή οφθαλμαπάτη
μεσουρανίς να την τρυπούν οι λούροι και οι ζάθοι

δεν είναι κρίμα η δόλια σ'αχούρι να ξεχνιέται
και σαν τελειώνει η νύχτα σαν τ'άστρα να σκορπίζει
δεν είναι κρίμα κούφια,στα ουράνια να κυλιέται
αντί μέσα σε δάση δάφνες, ήλιος ν'αρμενίζει;

θέ μου,του γυρισμού δε μου περνάει τώρα γνώμη
στην έρμη αυτή πορεία που διάλεξες εμένα
ξημέρωσε πια τη μέρα δε θα χαθώ ακόμη
κι αν με ρωτήσεις για καημό, τον έχω στα κρυμένα

τ'όμορφο γλυκοχάραμα να μ'εύρει να με πάρει
του Μάη λίγες ανάσες να με συναπαντήσουν
έτοιμος είμαι ούτε σεντόνι ούτε πρινάρι
το μύρτο και τ'αγιόκλημα ας με δροσολογήσουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2016