Μια κάποια ζάλη

Δημιουργός: vas, Βασίλης Τασόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πηγαίνοντας να αγοράσω τσιγάρα,
από το κοντινό περίπτερο που ξενυχτάει,
όλες μαζί οι λάμπες της λεωφόρου
μειώνουν το μαύρο της σκιάς
που με συνοδεύει,
σε κάποια σημεία μάλιστα,
το φως είναι τόσο έντονο
που χωρίζω εντελώς με τη σκιά μου
και κινούμαι αυτόνομα,
εκμεταλλεύομαι αυτή τη χαραμάδα
και χώνομαι μέσα,
στο όπου η μουσική δεν σταματά ποτέ
να συνοδεύει ατέλειωτους χορούς,
ρομαντικούς χορούς,
σφιχταγκαλιασμένων,
παραδομένων στον έρωτα σωμάτων,
υπό το φως του μισού σκοτεινού φεγγαριού
και ίσως ενός σβησμένου κεριού,
στην αυλή ενός απομακρυσμένου χωριού
με νυχτολούλουδα ν' ανθίζουν
ολόγυρα
κι ολόγυρα
μια πεταλούδα να πετά,
χωρίς να ζαλίζεται,
ως που φωτίζεται η πεταλούδα,
κάνει σκιά στην αυλή
και βγαίνει απ' τη φωτεινή χαραμάδα,
ζαλισμένη,
χαρούμενη στη λεωφόρο,
πηγαίνοντας να αγοράσει τσιγάρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2006