Τρέχω και δεν φθάνω

Δημιουργός: teo g, TEO GRAMMENOS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι η καθημερινότητα, σα βάρος στην καρδιά.
Γέμισε ο δρόμος μου, με εμπόδια πολλά.
Το όνειρο έγινε εχθρός, τα θέλω εφιάλτες.
Έχω αντοχή ευτυχώς και αναγεννιέμαι απ’ τις στάχτες.
Προς το παρόν, απεργώ από ανέσεις.
Ε ναι λοιπόν, κυνηγώ τις εξαιρέσεις.

Τρέχω και δεν φθάνω, τι είναι σωστό να κάνω.
Δεν μου δίνει τα κατάλληλα κλειδιά η ζωή.
Τρέχω και ..ναι με χάνω, σε χίμαιρες επάνω.
Έλα φτιάξε μου την μέρα μ’ ένα σου φιλί.

Eίναι η καθημερινότητα, νεκρός ωκεανός.
Ψάχνω την ιθάκη μου, με πάει κόντρα ο καιρός.
Τρέχει με χίλια η απόγνωση και πατά την ελπίδα.
Στης ρουτίνας την απομόνωση, το γέλιο θυμίζει λεπίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2016