Μια λυτρωση εγω ζητω

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Ευχαριστω φιλαρακια, χρονια πολλα και ευτυχισμενα στους εορταζοντες. Εχω λιγο τις μαυρες μου....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στο μεταιχμιο της ζωης
δεν ειμαι πια πολεμιστης
νιωθω μια πικρα μες στο στομα
καθε πρωι και καθε γιομα

Ακανθινη βαδιζω πορεια
πικρη στο διαβα μια ιστορια
αγωνας και ψηλα κεφαλι
κι ολο το κοσμο μιαν αγκαλη

Κι αγαπησα και πονεσα
τον ανθρωπο συμπονεσα
τωρα στο τελος διαδρομης
ψαχνω το νημα μιας αρχης

Γερικο αλογο, κουρασμενο
βαρυ για με το πεπρωμενο
εκτισα, εκτισα μια ζωη
μου πηραν νιωθω τη ψυχη

Δεσμα, γυρω μου δεσμα
εδωσα, εδωσα πολλα
στιφτηκα και δεν αντεχω
συρματοπλεγματα να εχω

Συρματοπλεγματα, παντου
δεν μου φυλακισαν το νου
χαρτι λευκο εχω κοντα μου
κι ενα στυλο παρηγορια μου

Γραφω, γραφω διαρκως
φυλακισμενος μου εαυτος
μια διεξοδο ζητα να βρει
πολυ με πικρανες ζωη

Αν μιλουσαν τα χαρτια
χιλια θα` λεγαν μυστικα
για μια ζωη, ζωη θυσια
με πικρα μα και με ουσια

Θυσια αγαπης δρομου καλου
δρομο του ιδιου του Θεου
τον βαδισα και καρτερω
μια λυτρωση εγω ζητω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2016