Οι γλάροι θα τη φέρουν

Δημιουργός: Κώστας 1959, Κωνσταντίνος Καλλιγέρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την νύχτα ήταν πλάι μου, κοιμόταν στο πλευρό μου
και καλοτύχιζα για αυτό, εγώ, τον εαυτό μου.
Μα το πρωί που ξύπνησα, εκείνη είχε φύγει
και το κορμί μου αλλόκοτα, διαπερνούσαν, ρίγη.

Κατέβηκα ως το γιαλό και ρώτησα το κύμα
αν είδε την αγάπη μου, που ΄φυγε κι είναι κρίμα.
Αυτό όμως απέφυγε, σ΄ εμένα ν΄ απαντήσει
γιατί ήξερε πως σίγουρα, θα με στενοχωρήσει.

Ρωτώ μετά τη θάλασσα, την πικροκυματούσα
πού πήγε η αγάπη μου, που τόσο αγαπούσα.
Κι η θάλασσα κατάλαβε, που μ΄ είδε λυπημένο
και μου ΄πε με παράπονο, να μην την περιμένω

Στους γλάρους στράφηκα μετά, σαν υστερνή μου ελπίδα
ζητώντας να μου δώσουνε, «σωτήρια σανίδα»
μου είπαν πως την είδανε κι ότι πού πήγε, ξέρουν
κι αμέσως θα πετάξουνε, πίσω να μου τη φέρουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2016