Στη Θάλασσα του Ουρανού

Δημιουργός: Καραμελομένος_Χιμπανζτής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το καλάμι πετάω και ψαρεύω αστέρια στη θάλασσα του νυχτερινού ουρανού.

Νά, τώρα γαντζώθηκε στο αγκίστρι μου το χλωμό ολόγιομο φεγγάρι, το σφραγισμένο μαργαριτάρι που αμίλητο παρατηρεί τον Κόσμο μας, βυθισμένο.

Μα δε βαστάει το καλάμι μου, το ταρακούνησα, το έσπρωξα λίγο κατά δώ, λίγο κατά κει, μα κτήμα μου δεν τό 'κανα το ολόγιομο φεγγάρι. Έσπασε το καλάμι μου στα δυο, τέτοια δύναμη δεν του ταίριαζε.

Τώρα κάθομαι στην κουνιστή μου καρέκλα, πέρα - δώθε κινούμενος, με λίγα αστέρια στο δισάκι μου, τα αγγίζω με τα χέρια μου και τα ψηλαφώ.

Και νύχτες ολόκληρες, καθώς με χτυπά το δροσερό απόκοσμο αεράκι και μου ανασηκώνει τα μαλλιά, σκέψεις υφαίνω που να τα απιθώσω, νά 'ναι όμορφος ο ουρανός μοναδικά, όταν στον πρωτοδείξω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-05-2016