Μόνος

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλοι με λένε ζωντανό
και εγώ με πόσα θέλω να πιαστώ,
μα δεν μου φτάνει ο χρόνος.
Να τον σκοτώσω δεν μπορώ
τον άλλο μου τον εαυτό,
αυτός βαδίζει μόνος.

Αχ πόσο θα ήθελα ξανά να δω,
ηλιοβασίλεμα γλυκό,
χωρίς να ΄ρθει ο πόνος.
Γονάτισα......που να πιαστώ,
τον δρόμο το μοναχικό,
τον περπατάω μόνος.

Φύσα αεράκι πάρε με
και ότι θέλεις κάνε με,
εγώ την αγαπάω.
Και εσύ φεγγάρι μου σαν βγεις,
χελιδονάκι μου σαν ‘ρθεις ,
πείτε την πως πονάω.
Στον δρόμο μου στην ερημιά,
όλα τα αστέρια τα πουλιά,
για εκείνη τα ρωτάω.

Κάθε γιορτή και Κυριακή,
τρέχει η καρδιά μου να κρυφτεί,
τότε η ψυχή μου κλαίει.
Όσοι αγαπιούνται είναι μαζί,
μα εμείς οι άλλοι οι μοναχοί,
η μοναξιά μας καίει.

Φοβάμαι μέσα μου να δω,
βαθύ το χάσμα, το κενό,
η άβυσσος μεγάλη.
Φωνάζω ψεύτικα γελώ,
μη μείνω μόνος μου λεπτό,
γιατί θα κλάψω πάλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2016