πονεί η μνήμη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βάψανε κόκκινο τ'αγιασμένο σου στήθος
λεγεώνες σκοτεινές πλημμυρίσαν τη μορφή σου
σήκωσε κύμα τα αίματα η ψυχή σου
κι έφτασε ως τα έγκατα που γεννιέται ο μύθος

μα ταράχτηκε το χώμα κι ανοίξαν τα σεντούκια
κάθε οργή και θλίψη γιαταγάνι ν'ανεμίζει
για δές ,ραγιάς τους δαίμονες να φοβερίζει
γιουρούσι να γινεί να τρέχουν τα μπουλούκια

την κόλαση να σπέρνεις μαύρη μου πατρίδα
χιλιάδες νάναι οι θεριστές ποιος τάχα ο στρατηλάτης
στον άδη τα πρωτοπαλλήκαρα κι ο χάρος παραστάτης
έξω και παράμερα δεν τους ξαναείδα

πονεί η μνήμη πούρχεται ν'αναστήσει τα χαμένα
ανελέητα τι θέλω κι όλο την σπρώχνω
χρόνια και χρόνια σε μονοπάτια αλλότρια τη διώχνω
τώρα σα λύκος γυρνάει στα τεθλασμένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2016