Ο λαγός και το λιοντάρι Δημιουργός: gouvi, Νικόλαος Γoυβίτσας Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μια ιστορία θα σας πώ, για να σας ευθυμίσω
και γεγονότα φίλοι μου, σ ' όλους μας να θυμίσω.
Ήταν ένας ντελικανής, όμορφο παλικάρι,
που το μνημόνιο έλεγε, πως θα'σκιζε με χάρη.
Πως τάχα μόνο αυτός μπορεί, τον λίβα να μας πάρει
και θα ' στελνε στην θέση του, τον δροσερό βαρδάρη.
Ότι με το δοξάρι του θα παίξει τον σκοπό του
Ευρώπη μα κι ' Αμερική, θα υποκλιθούν εμπρός του.
Κι' αφού τον πίστεψαν πολλοί και πήρε τα ηνία,
το μάτς αυτό καθίσαμε να δούμε μ'αγωνία.
Μα όταν έφτασ ' η στιγμή, μπροστά στ ' " αφεντικά " του,
έσπασε το δοξάρι του κι έχασε την λαλιά του.
Σαν τον λαγό που έλεγε στα ζώα, με καμάρι
πως μες την ζούγκλα " πήδησε ", μια νύχτα το λιοντάρι.
Κι όταν ο λέων το ' μαθε και ζήτησε τον λόγο,
το χρώμα τ ' έχασε ο λαγός και έτρεμε απο φόβο.
- Άκου μεγάλε βασιλιά...Μην μ'αφανίσεις τώρα...
Μια μαλακία είπα και γώ, για να περάσ ' η ώρα.
Κι ' αφού ρόλο μας έδωσε ,"το πιόνι στην σκακιέρα ",
τραβάμε τώρα το κουπί, σαν σκλάβοι σε γαλέρα.
Κι όπως σχολίασε " μιά θειά ", τάχα μου για αστείο,
τι είν' εκατό χρόνια σκλαβιάς; Σχόλειο; ...Μεγαλείο!!!!
Όπου " μιά θειά ", δες Βαγενά, που δεν μας λέει τι πίνει,
για να το πίνουμε και μεις, τον πόνο μας να σβήνει.
Αφού κυρά μου η ψήφος σου, μαύρισε την ζωή μας,
ήρθε κι ' αυτό το σχόλιο...Μαύρισε κι ' ψυχή μας.
Ηθοποιός, σημαίνει ΦΩΣ ωραία μου; κυρία.
Κι ' άν δεν το γνώριζες αυτό, ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΘΗΡΙΑ. .. Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2016 | |