δε λιγοθυμώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

απο ώρες που ύπνος δε με σκέπει
απο στιγμές που με λιανίζουν σφάχτες
μαρτύρια κι απελπισιά οι κράχτες
νά η βασιλεία μου και μου πρέπει

εδώ το πετσί μου σκάει φρυμένο
απ'τ'άπειρο φαρμακωμένο χιόνι
που μαύρο γυαλιστερό σα τ'αφιόνι
και δικό μου, λάμπει πλημμυρισμένο

ο χαλασμός θα με καταγκρεμμίσει
ούτε αλλαγή ούτε παύση μία
καταδεχτή απαντοχή καμμία
χάσκω την οργισμένη θεία κρίση

μα δε λιγοθυμώ και δεν φρικιάζω
αντάμα άγιο χέρι με στηρίζει
τηρώντας κατα μένα και μ'αγγίζει
με πείσμα σαν αετός ξεχειμωνιάζω

και σιδερόφτερος ψηλά σκαλώνω
στ'απάτητα του πορφυρού χρωμάτου
φωνάζω στη δύναμη τ'αδυνάτου
κι ήσυχα το μυαλό μου προσηλώνω

ποιος με κοιτάει, ποια μάτια βλέπουν
στ'όνειρο του ανθρώπου η φαντασία
για να χιλιάζουν, οι λάμψεις με αξία
τα σταυρωμένα μου φτερά να σκέπουν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2016