ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΜΑΣ Δημιουργός: Aκης Παρισιάδης Για τους συντρόφους μας που χάθηκαν στην αχλή των οριζόντων... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Οι σύντροφοί μας βάδισαν στις ίδιες αχτίνες
όπως κάναμε και εμείς
όταν η Κίρκη μεταμόρφωνε το αβίωτο
σε ζωή
και το ανέγγίχτο
σε άγγιγμα επιθανάτιου άσματος.
Είναι οι σύντροφοί μας που περιπλανήθηκαν
στα παρθένα δάση
όπως κάναμε και εμείς
τότε που οι Σταυροφόροι
έπαιρναν το ύφος του ληστή
που περίμενε τη λύτρωση
από το μεσαίο Εσταυρωμένο.
Οι Σταυροφόροι ήρθαν και έφυγαν
λεηλάτησαν αυτό που δεν οικειοποιήθηκαν
και έκαναν κτήμα τους
το άγνωστο γι' αυτούς.
Αυτοί οι σύντροφοί μας διδάχθηκαν
από το στωικό βλέμμα του νικημένου
όπως και εμείς
τότε που βυθιστήκαμε, πολύ βαθιά
στον κρυμμένο ήλιο του Διογένη,
ανακαλύπτοντας
την σκοτεινή αφή του ουράνιου σώματος.
Επιθύμησαν πολύ οι σύντροφοί μας
την παράλληλη πορεία
της αμαρτίας και της εξιλέωσης
το ίδιο πράξαμε και εμείς
βιώνοντας την πτώση
πέφτοντας ως την κόλαση του Δάντη
και έπειτα ανεβήκαμε ψηλά
στις πύλες του καθαρτηρίου
και ολόγυμνοι καθώς ήμασταν
περιμέναμε με καρτερία
να έλθει κάποιος απεσταλμένος του Θεού
να αναταράξει την κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Πλυθήκαμε στα νερά της
και νιώσαμε τη σκόνη τής αμαρτίας
να κλείνεται μέσα στο δέρμα μας
απειλητικά μα τόσο γλυκά
και καταλάβαμε
ότι η εξιλέωση της αμαρτίας είναι η ίδια η αμαρτία.
Σαν τους συντρόφους μας που πολέμησαν
στην παράλογη μάχη, στην άσκοπη μάχη
που δεν έχει νικητή
μόνο κορμιά νεκρά, άψυχα
βορά για τα σκυλιά που αλυχτούν
τις νύχτες που η σελήνη
αναζητά στους διάττοντες αστέρες
τα χαμένα πάθη των αιώνων.
Πολεμήσαμε και εμείς
πέθαναν πολλοί από τους συμπολεμιστές μας
τους κουβαλήσαμε στον ώμο μας
την ύστατη και τρομερή ώρα
που μας κυνηγούσαν οι Αγαρηνοί
να μας αιχμαλωτίσουν
στο σώμα
και το πνεύμα μας να το διαχειριστούν
αναλόγως
ώστε να παύσουν τη μνήμη και να μας κάνουν
άβολους γενίτσαρους του εναλλακτικού εγώ μας.
Ποτέ ωστόσο δε μας εντόπισαν
γιατί εν τω μεταξύ
είχαμε εμείς πρώτοι ανακαλύψει το εναλλακτικό εγώ μας
και το σηκώσαμε σα λάφυρο
ενώ οι Αγαρηνοί γινόταν από φονιάδες μας
σύμμαχοι του εαυτού μας.
Σύντροφοι άγνωστοι
του κόσμου ταπεινοί
ενωθείτε στη γροθιά μου
τη ματωμένη, σκοτεινή
.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2006 |