Μιση ζωη, αυτη θα ζειτε?

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλο ξημερωμα απο το σπιτι των ανεμων......ευχαριστω φιλαρακια...εχω μερες να γραψω....πολιτικουλι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οπου μιλω, οπου κοιτω, μια στενοχωρια
οι ανθρωποι μου στ` απωφορια
οπως στα χρονια της κατοχης
αλευρι, που εψαχνες να βρεις

Ζουμε λενε, πολεμο αξιων
δεν μετρουν τα εκκατομυρια, των φτωχων
οι συνανθρωποι μου, σχεδον πεινανε
και εμενα, τα φυλλοκαρδια μου πονανε

Γιατι συμπασχω και θυμωνω
γραφω με μεγαλο πονο
οχι, δεν με πειθουνε αυτοι
οι ειδικοι μεσ τη τι-βι

Οτι εχει μελλον, τουτη πατριδα
σαν τις θυσιες των προγονων μας, δεν ειδα
ψεμα στο ψεμα και υποσχεσεις
και οι μεγαλοι, ανεσεις

Κοιμαμαι, ξυπναω με οργη
οι εμποροι, λεηλατουν τη δικη μου γη
δεκα εξη νησακια στη Ρωσια
ολος ο πλουτος, στα θηρια

Σ` αυτους που μας πεινουνε το αιμα
υγιεις τραπεζες, αυτο ειναι το θεμα
πλακωσαν, Ρωσοι, Αμερικανοι, Γερμανοι
αρπαχτικα, απ` ολη τη γη

Να ξεζουμισουνε, τη χωρα
και εγω η μικρη, σκεπτομαι τωρα
τωρα!! βρε Ραγιαδες, ξεσηκωθειτε
μιση ζωη, αυτη θα ζειτε

Δε σκεφτεστε το παρελθον σας
υποθηκευουν, το μελλον των παιδιων σας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2016