Της ερήμου τα κιτάπια

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρία χρόνια και γεμάτα
στης καρδιάς τα εμιράτα
στης ερήμου σου τη γη
με καμήλες τα φιλιά σου
με όαση την αγκαλιά σου
το αγαπώ σου με οδηγεί
Κι άνοιξα σε αυτά τα μέρη
της αγάπης το κεμέρι
κι είχα εσένα για φαρί
τι δροσιά είχαν τα χείλη
μ’ έκλεισες σαν το κοχύλι
κι άλλος μέσα δεν χωρεί

Και κατασκήνωσες για χρόνια στην αυλή μου
που έμοιαζε φοίνικας και όαση ερήμου,
σου ’λεγα όλα τα αισθήματα σου δείχτα
μη λενε ο έρωτας Σαχάρας μοιάζει νύχτα

Τώρα λες πως σου τη δίνει
που της πίκρας Βεδουϊνοι
σε απαγάγανε νωρίς
κι όπως ήσουνα μονάχη
του καημού σου οι Φελλάχοι
δεν σ’ αφήνουν να χαρείς
Αχ! να σ’ έφερνα σε γάμο
τα φιλιά μου ερήμου άμμο
θα στα χάριζα που λες
πριν το κρύο σε τυλίξει
με αγκαλιές θα σε είχα πνίξει
και μ’ ερήμου ανατολές

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2016