Οταν Τ' Αγερι

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΟΤΑΝ Τ' ΑΓΕΡΙ

Όταν τ' αγέρι ξάνει τα σύννεφα
ξάφνου ξεπροβάλει το γαλάζιο
του ουρανού
που απλώνεται στη θάλασσα
τόσο απαλά τόσο γλυκά
που ξετρελαίνει νου.
Έτσι και μένα μου φέρνει
την οσμή σου
απ' το μελένιο κορμί σου
πάνω σε χάδια χαρωπά
που τα φιλτράρει
η δροσιά του μπάτη
όπως ξαίνει η γριούλα
το μαλακό μαλλί
για να φτιάξει υφαντό.
Τ' απομεινάρια από τα σύννεφα
σχηματίζουνε προβατάκια
στον ουρανό
σα να' ναι ζευγαράκια
ευτυχισμένα με λαμπερά
προσωπάκια.
Αγγελικά που αραδιάζονται
πάνω απ' την άχραντη
Παναγιά της Τήνου
τα καθισμένα συννεφάκια
τα λέω εγώ με χρυσαφί
σκουλαρικάκια στις άκριες
που ξεκουράζονται
πάνω στο καμπαναριό
λες και τα έχει ακουμπήσει
ο θεός.
Λες και ζητούν ν' ακούσουν
τη δοξολογία
ω θεέ μου τι μαγεία
λες και κάνουνε ευχή
για σένα και για μένα
να' χουμε χρόνια ονειρικά
αγαπημένα.
Πόσο σημαντικό είναι
να γευόμαστε τη πλάση
μ' αυτό πάθος
πόσο αρρενωπό είναι
που νιώθουμε πως
αγαπιόμαστε
τόσο πολύ πέρα
κι από συννεφάκια
πόσο ρομαντικό είναι
να χαιρόμαστε σαν μικρά
παιδάκια.
Ω αγαπημένη Παναγιά
σ' ευχαριστούμε
που μας έδωσες τόση αγάπη
και χαρά
σ' ευχαριστούμε
που μας ένιωσες βαθιά
μες τη καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2016