Γάμος

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

Ένα περίεργο ποίημα με κρυμμένα νοήματα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν παντρεύτηκε η αγάπη με την ευτυχία
Ήμουν εκεί, μοναδική και μία
Με καπέλο με λουλούδια στολισμένο
Και ένα κούτελο, πάνω ψέματα γραμμένο

Όταν παντρεύτηκε ο πόνος με την αλήθεια
Εγώ ήμουν εκεί, κακή συνήθεια
Δέσποζα ιτιά στεκούμενη και ωραία μα γερασμένη
Δέσποζα μόνη και εγκαταλελειμμένη

Όταν παντρεύτηκε η μοναξιά με την τρέλα
Ήμουνα απροστάτευτη με ψάθινα καπέλα
Καθόμουν εκεί, όλα ήταν δεδομένα
Και δεν σκεφτόμουνα τη στιγμή που θα χάσω εσένα

Όταν παντρεύτηκε η καρδιά μου την καρδιά σου
Ήμουν απούσα! Για σένα και τα όνειρά σου
Ήμουν απούσα! Κάτω απ' τον ήλιο λιαζόμουνα
Έκλαιγα και πικρά πράγματα σκεφτόμουνα

Όταν παντρεύτηκαν τα όνειρά μου τα δικά σου
Ήμουνα εκεί, μα δεν καθόμουν σιμά σου
Ήθελα να 'μαι μακριά απ' τα μάτια σου τα γαλάζια
Ήθελα να 'μουν μακριά, αγάπης ήταν νάζια

Όταν παντρεύτηκε το μίσος μου το δικό σου
Ήμουν εκεί, στεκόμουν στο πλευρό σου
Μαυροντυμένη και βουρκωμένη, καθόμουν και κοιτούσα
Τις άσχημες και όμορφες στιγμές μας, σκοτωμένη, μετρούσα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2006