του καπετάνιου

Δημιουργός: galanidoy

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο πιο ψηλό κατάρτι η αποδοχή σου
Μα στο κουπι πέντε έξι ναυτες κουρασμένοι
Γρατζουνά την ραθυμία μια κραυγη σου
μα λάθος ρότα... και τριγυρνά αλαφιασμένη
σε κάθε λιμανι η υπομονή σου, μοναχή

Αίμα κι ιδρώτα γεννά η επιθυμία
σκεπάζεις με κουρέλια τις πληγές σου
χαριζεις στην ανάγκη σωτηρια
και καρφώνεις στο σταυρό τις σιωπές σου
Μοιάζει η γύμνια σου ξεπουλημένη υπεροχή


Ξωπίσω οι ναυαγοί αφου η ζωή ρημάδι
Καράβι βουλιαγμένο σ'απραξία
Αλάτι στις πληγές οι ενοχές μας

Ξέβραζει η μέρα ο,τι απομένει απ' το σκοτάδι
μιας ακτής ... συνειδητής μας οπτασίας
Ψέμα , μιας αλήθειας οι χαρές μας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2016