Σκέψεις Ωκεάνιες

Δημιουργός: argyrisk, Kωστής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κούρασαν τον Ναύτη οι βάρδιες.
Μονότονα τα υπερπόντια ταξίδια.
Χάθηκαν του Aldebaran οι ανταύγειες
και τ’ άστρα, όλα φαίνονται σαν ίδια.

Στέκει μονάχος στη βαρδιόλα.
Μαύρη του ορίζοντα η γραμμή.
Μαύρη η σκέψη του η καριόλα,
πως κάποιος τη γυναίκα του γαμεί.

Βρίζει, μουντζώνει το Θεό του,
τον ουρανό και τη βροχή.
Ράβει,μπαλώνει τον καιρό του.
Τέλος δεν βρίσκει κι ούτε αρχή.

Φώλιασε ο πόνος στη καρδιά του,
ο χωρισμός,μαύρο πανί.
Πάει καιρός,που στα παιδιά του,
ξένος,φοβάται μη φανεί.

Σκέψεις μαχαίρια, τον πληγώνουν,
φτύνει τη θάλασσα και την μισεί.
Τα όνειρα γλυκά,σαν έρθουν τον μερώνουν
κι ο νοερός ο γυρισμός του,στο νησί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2016