Ο παραμυθάς

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

Ένα ποίημα που έχει κρυμμένα νοήματα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυβέρνησε του κόσμου τα περιστέρια
Μας έλεγε, η αγάπη στη μιζέρια
Δεν είναι αρμοστή
Αχ παραμυθά! –αυτή είναι ζωή.

Γύρναγε γύρω στου κόσμου τα στενά
Ήθελε αγάπη, μα εκείνη πουθενά
Περιστέρια λέει, κατεβείτε απ' τον ουρανό
Πού είναι η αγάπη να πάω να τη βρω;

Στου παραμυθά τη ζάλη, το παραμύθι στο λυχνάρι
Η κεντήστρα έχει, πλέξει, ιστορίες
Κι αγάπες, μίση, έχει ζήσει εμπειρίες
Λες ψέματα, δεν υπάρχουν θεωρίες.

Η αγάπη, απάντησε η Λευκοθέα
Είναι μες στα παραμύθια τα ωραία
Στων σύννεφων την γλυκιά βροχή
Που ποτίζει μέρα-νύχτα όλη τη γη.

Ο Παραμυθάς αρχίζει να τραγουδάει
Την αγάπη να υμνεί, να ξενυχτάει
Είπα πολλά, κλαίει και θρηνεί
Ταξίδεψα παντού, χαράμισα τη γλυκιά ζωή.

Αχ, Παραμυθά! Των παραμυθιών αλήτη
Φέρε μας, ένα λυχνάρι και μια κοίτη
Λίγο νερό, δώσ' να ξεδιψάσω,
Χόρτασα από όνειρα, από νερό θε να χορτάσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2006