άφησα λίγη μνήμη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άφησα λίγη μνήμη και λίγη καρδιά
ανάμεσα στα καλύβια και στα κάστρα
αφέντης του τόπου μου με άγρια ματιά
σεργιάνησα διαβατάρης με τ'άστρα

τώρα κι εγώ πεζοπόρος του τραγουδιού
τον ήλιο σου μπορώ να ψαχουλεύω
ν'ακούω πως στάζουν οι κόμποι του μελιού
στην τύχη τους αιώνες να παντρεύω

ξέρω τι αξίζει της νίκης η κραυγή
αν κοιτάξω τη ψυχή της θα στενάξει
ναί ξέρω και τι αξίζει η ζωή
η τάξη να ταιριάζει με την πράξη

μα ας καθήσω κάπου εδώ στον καιρό
στη θάλασα την πλάτη ας γυρίσω
εκείνη με μπάζει, διαλέγει δε ρωτώ
σε όνειρο παλιό να ξαναζήσω

δίψασα για ονειροπόληση στο χθές
πριν αρχίσουν οι πρώτες νυχτωδίες
αν απλώσω θ'αγγίξω τις βερυκοκιές
θα φτάσω στις ρίζες με υμνωδίες

και δέχομαι τις πρώτες μου λαβωματιές
με τα ίχνη του λαδιού και της σκόνης
και πετρώνω μες στις μεγάλες ερημιές
αν δεν αντέχεις γιατί τη μελώνεις;

του σκυφτού στρατοκόπου τη δόλια ψυχή
με σκληρές και μεγάλες υποκλίσεις
ας θηκαρώσουν το ξίφος τους κι οι θυμοί
με ποδαράκια ξανά θα βαδίσεις…………..


συνεχιζεται

αφιερωμένο στον αδελφό μου Μιχάλη που σκοτώθηκε στις μάχες της Κερύνειας μαχόμενος εναντιον των βαρβάρων στις 22 Ιουλίου 1974

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2016