Το Στιχομεταλλείο

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' αυτό το Σουρμενίτικο κι υπέρβαρο κρανίο,
που μια ζωή περήφανα στους ώμους κουβαλώ,
-σας λέω να το ξέρετε- το στιχομεταλλείο,
το έχω στον εμπρόσθιο κροταφικό λοβό..

Εκεί, μες στ' άδυτα του νου,
σε γαλαρίες του λοβού,
τις έβαλα στη δούλεψη, μ' αξίνες και με τσάπες,
αυτές που με ζορίσανε
και με ταλαιπωρήσανε
στη νιότη κι έτσι μού 'μειναν αξέχαστες αγάπες..



Στου στίχου την εξόρυξη, εργάζονται η Λέττα,
η Φρόσω και η Δέσποινα, μαζί με την Γωγώ
και πιο εκεί, στη φόρτωση επά σε βαγονέτα,
μαζί με άλλες τέσσερις, θα βρείτε την Μυρτώ..

Αν οι αγάπες οι παλιές,
σε γαλαρίες και στοές
του νου μου δεν εργάζονταν σαν τους μεταλλωρύχους,
δε θά 'βγαινε μετάλλευμα
και με το παρακάλεμα,
ποτέ του δεν απέδωσε ο νους ωραίους στίχους..



Αν είναι κι απαραίτητο, να μπούνε και φουρνέλα,
γιατί το στιχοπέτρωμα προέκυψε σκληρό,
τους δυναμίτες πάντοτε, τους βάζει η Μικαέλα,
που τά 'χε φτιάξει μ' άλλονε, σαν πήγα στο στρατό..

Αν οι αγάπες οι παλιές,
σε γαλαρίες και στοές,
του νου μου δεν εργάζονταν, με φτυάρια και γκασμάδες,
από περιεχόμενο,
θα ήτανε επόμενο,
οι στίχοι να μη φτούραγαν και θά 'τρωγα παπάδες..



Την μόνη στην ξεκούραση που έχω, είν' η Τζένη,
που σ' όλα ήταν άψογη κι υποδειγματική
κι ας τό 'παιζε και δίπορτο, δεν έφταιγε η καημένη,
γιατί κι εγώ, παράλληλα, τα 'χα με μια μικρή..

Αν οι αγάπες οι παλιές,
σε γαλαρίες και στοές
του νου ρε δεν εργάζονται σαν τους μεταλλωρύχους,
δε βγαίνει το μετάλλευμα
και με το παρακάλεμα,
ποτέ του δεν απέδωσε ο νους ωραίους στίχους..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2016