~* Ένα κλάσμα *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Όλο τα κακοτράχαλα περνώ κι όλο στα γκρίφια, αντικρίζω τα φαράγγια και 'κει στο βάθος χαμηλά, όπου κοιτώ, βλέπω τις λεωφόρους, στα σκοτάδια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. . . *~* Ένα κλάσμα *~*
Κάθε φορά που μαγειρεύω το χθες
νέες μυρωδιές απλώνονται, στα συρματοπλέγματα
και φωνάζουν απελπισμένα.
Αγκάθια με πνίγουν ... άστα ... κόλαση ...
~ μάλλον λίβελλος ~,
βλάβη γενετική, στρουθοκαμηλισμός,
που δεν πάει με κανέναν ... αποπλανητή
και δίχως να ξέρει το γιατί, αυτό το χθες,
καραδοκεί, η μνήμη ... χαλασμένη.
Μα τι οσμές αλλόκοτες, ο ανώμαλος κλητήρας,
δεν κάθετε με τις γριές, η ασθενής η φύση
ξερνά σε τοίχους και αυλές,
του δράκουλα το αίμα.
Τι κρίμα,
το βρόμικο ποτάμι, να δέχεται τα βούρλα,
είναι "ένα κλάσμα" ανωμαλίας της φύσης,
"τα ομώνυμα να έλκονται", συνομιλούντα,
έλα, ούτε κι εγώ σε κανέναν,
δίνω βρόμικο νερό !
Απομακρύνομαι,
απ' την αποκρουστική μυρωδιά
κι απ' την μπόχα της κραιπάλης
και σκέφτομαι καμιά φορά,
το ανηφόρι που τραβώ,
που θα με βγάλει ...
Όλο τα κακοτράχαλα περνώ
κι όλο στα γκρίφια,
αντικρίζω τα φαράγγια
και 'κει στο βάθος χαμηλά, όπου κοιτώ,
βλέπω τις λεωφόρους, στα σκοτάδια.
Το άλφα (Α) στο ΤΕΛΕΊΩΜΑ
είναι τοις ανθρώποις, το φθίνον,
μα της ψυχής, το (ΑΣ) το τελικό,
είναι, ο αιώνιος ΈΡΩΤΑΣ,
που μπορεί να φθάσει στο θείον !
. . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2016