Ερημιά

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'. Θερμή καλημέρα σε όλες και όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ερημιά.

Του καιρού συνθήματα κι’αναθήματα,
σβήσανε της λησμονιάς μαύρα κύματα.
Mιά στιγμή’ρθε.. ράγισαν οι καθρέφτες,
απ’αλήθειας άνεμο..κι’όλοι ψεύτες..

Δρόλαπας η αγάπη σου με ταξίδευε
τραμουντάνα κι’όστρια.. και με πήγαινε
σ’ακρογιάλια μυστικά..δίχως άρμπουρα,
να με ξαναπήγαινε τι δε θα’δινα..

Που να γείρω, πως να’πώ:- ‘σ’αγαπώ’;
..της φωνής μου μ’απαντά η ηχώ..

Ήρθε χρόνος βάσκανος και σε μάρανε,
και μ’αγέλης άγνωστης υλακές
μού’κλεψαν την άνοιξη και την βάλανε
στων ονείρων τις πικρές φυλακές.

Τώρα στ’άδειο σπίτι μας τριγυρνώ
νύχτωσες και δεν μπορώ πιά να’δώ
έπεσε στα μάτια μου καταχνιά,
έφυγες και έβρεξε ερημιά..

Που να γείρω, πως να’πώ:- ‘σ’αγαπώ’;
..της φωνής μου μ’απαντά η ηχώ.

[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2016