Ένας ουρανός παρέα

Δημιουργός: tafsigma

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθομαι κάτω από τα αστέρια
με μια μπύρα στο χέρι
και προσπαθώ να προλάβω κάθε λογής
πέτρας, κομήτη ή σκόνης
να προλάβω να το δω πριν πέσει
στην ατμόσφαιρα
εκεί
για μερικά δεύτερα
πριν χαθεί για πάντα

Κοιτάω τον ουρανό
και σκέφτομαι
"πώς είναι δυνατόν να βλέπεις τα αστέρια
και να μην νιώθεις πως είσαι ένα τίποτα;"
μα δεν είσαι εκεί για να μου απαντήσεις
οπότε ζω
ανάμεσα σε αυτά τα δεύτερα
μέχρι το επόμενο πεφταστέρι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2016