~* Αυτοεξόριστος *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Κάποτε, ναι, πίστευα, πριν απ' την εξορία, συνυφασμένη της ψυχής ανασαιμιά, με τα παραδεισένια του έρωτα θηρία, που γίναν αναμνήσεις με καρφιά και τραύματα αιχμών δίχως ουσία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Αυτοεξόριστος *~*
Μη ψάχνεις πλέων μην κοιτάς,
δεν θα με βρεις ποτέ σε άνομο πάρκο
και σε υποκρισίας κτήμα με ελιές,
πικρόλαδο στα όνειρα, ουδέποτε θα βάλω
που η εγκληματική σου συκοφαντία,
ενήργησε με θράσος.
Κι αν εθελοτυφλούν της προδοσίας οπαδοί
το αίσχος των οργίων δεν το βλέπουν,
γίνεται η οδύνη, παρασάγγας πιο σκληρή,
που τα πουλιά στο πέταγμα τους,
δεν αντέχουν ...
Αποδημούν κι εγώ μαζί τους, "αυτοεξόριστος",
άναρχος καβαλάρης των ονείρων
πάντα την "Αφροδίτη", θα υμνώ,
με το φτερούγισμα στο λίκνισμα των κύκνων
και στης καρδιάς το απαύγασμα,
έστω και αν οι σκέψεις μου,
θα έχουν την έκφραση θρήνων.
Η ελευθερία της ψυχής μου, αυτοτελής
έχει την τόλμη και το θάρρος, να εκφράζει
κι ερωτικά να πάλλεται γυμνή,
στον κυκεώνα που η ζωή, την επιτάσσει.
Κι αν στον ανήφορο,
τη μοναξιά έχω πλέων για παρέα,
δεν ολισθαίνω για χατίρι κανενός,
στον κατήφορο,
στων αθανάτων, ο θάνατος είναι ψέμα
και η ψυχή, στο σύμπαν, τ' ανήμερο !
Κάποτε, ναι, πίστευα,
πριν απ' την εξορία,
συνυφασμένη της ψυχής ανασαιμιά,
με τα παραδεισένια του έρωτα θηρία,
που γίναν αναμνήσεις με καρφιά
και τραύματα αιχμών δίχως ουσία.
Τώρα η πίστη αιμορραγεί,
απ' τα νυστέρια, της δόλιας εμπιστοσύνης,
κι ο χρόνος ποτέ πίσω δεν γυρνά,
μόνο το άρωμα, μιας αγάπης έχει μείνει ........
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-08-2016