Τραγούδι της αθωότητας

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το ΄Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'. Καλή βδομάδα σε όλες και όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τραγούδι της αθωότητας.

Πεντάρα ασημένια και βερυκοκιά,
να δώσω είπά σε ναύτη..να μου φέρει
επίχρυσο σπαθάκι, ένά παπαγαλάκι,
ταμπούρλο και φεσάκι από τ’Αλγέρι.

-Κρατά’πε την πεντάρα και την βερυκοκιά!
-με πήρε γελαστός στην αγκαλιά του-
τα δώρα σου θα φέρω!.. και χάϊδευα δειλά
τα γένια και τα ρούσα τα μαλλιά του.

Στο ντόκο καλοκαίρια τριά περίμενά
και ένας ξένος με ρωτά μια’μέρα:
-Για ασημιά πεντάρα και βερυκοκιά
δώρά από κάποιον ζήτησες ‘δώ πέρα;

-Πέσ’μου τι εχώ για σένα ταμπούρλο να βροντάς,
σπαθάκι, παπαγάλο από τα ξένα,
δαμασκηνί φεσάκι να φοράς
που αυτός στ’Αλγέρι αγόρασε για’σένα.

-Ω, πέσ’μου πού’ναι ο ναύτης που ρούσα’χε μαλλιά;
Που’ναί τ’αγόρια τ’άλλα, τα κορίτσια;
Γιατί βροντούν κανόνια ακόμα στ’ανοιχτά
και μού’φερες παιγνίδια παιδακίσια;..

( Παραλλαγή πάνω στο ‘Παιδικό τραγούδι της αθωότητας
και της εμπειρίας’ του CHARLES CAUSLEY)..
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2016