Προμηθέως Έλευσις

Δημιουργός: ΙΑΣΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φως ιερό μιας ημέρας μυστικής στους δαιδάλους του Ηράκλειτου
στα σκοτεινά βάθη της Στυγός σε κυνήγησα
ανείπωτους όρκους ψελλίζοντας
σε μουσικά περάσματα κάστρων τιτάνιων
μιας Απολλώνιας πολιορκίας
στο βλέμμα της λέαινας το ευθύ κι ανίσκιωτο
και στου Ηρακλή το παράπονο της μοναξιάς.

Μ' ένα δεμάτι στάχυα να προσπερνώ τον Κέρβερο
ν' ανοίγω τα παράθυρα του Κάτω Κόσμου
να μαζεύω τα δάκρυα του Αλέξανδρου
για τους χαμένους αιώνες
και να ξεδιψώ τους ανθρώπους
υπερηφάνεια και Αρετή.

Μόνο τούτο ,τίποτ' άλλο δε θέλησα!

Θάψτε με ζωντανό ,λοιπόν,κόψτε με κομμάτια
αυτό που είμαι ,ήμουν πάντα και θα είμαι
δε μοιράζεται ,δε θάβεται
έξω απ' το φέρετρο σας κοιτάζει
να ματαιοπονείτε.

Τον ακούτε τον ρυθμό του Ήλιου τον τρομερό
του Έρωτα τη ζεύξη την ατελεύτητη
στου θανάτου το σταυροδρόμι;
Με βλέπετε πανώριο ως αστραπή να πολεμώ;
Ε,τότε,η εξουσία σας τελείωσε
και από την έχθρα σας έπλασα αγάπη!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2016