~* Ορίζοντας βουβός *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Αν θες τραγούδησε, κατ' απ᾿ τον ήλιο, οι νότες (σου), εδώ είναι σταθμός, το πέρασμα (σου) λαξευμένο και ύμνος κι ένας κατ' επανάληψιν ουρανός, που πάλλεται στο νυν, ο αιώνιος ύπνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

. *~* Ορίζοντας βουβός *~*
Άσπρο μου σύννεφο,
η φωτιά πολλαπλασιάζετε στα στήθια μου
καίγοντας μου, ολοσχερώς το "τώρα"
κι ο καπνός σκεπάζει τον ύπνο μου
όπου η παθογένεια, φρενάρει του χρόνου την ώρα.
Εκεί που η ζωή,
μας ένωνε, με κρίκους
και τα φυτά σου όλα, γεμάτα με ανθούς
έδεναν της ανθρωπιάς (σου) τον μόχθο,
σε αλογάριαστους
κι ατίθασους καιρούς.
Ένας δυσεύρετος παράδεισος κοιμάται
στην άκρη, ο "ορίζοντας βουβός",
Ίσως εκεί να βηματίζεις στο αέναο
κι ένας υπόκωφος ήχος,
βγαίνει στεγνός,
διαμηνύει το άυλο... και στο αόρατο
ο Νους μου μοναχός.
Αν θες τραγούδησε, κατ' απ᾿ τον ήλιο,
οι νότες (σου), εδώ είναι σταθμός,
το πέρασμα (σου) λαξευμένο και ύμνος
κι ένας κατ' επανάληψιν, ουρανός
που πάλλεται στο νυν,
ο αιώνιος ύπνος !
Την συνείδηση, περιπαίζει η ύπαρξη,
φανερώνοντας, το δάκρυ πικρό
κι ανοίγουν οι πνεύμονες της συγκίνησης
κατανοώντας,
πόσο, το ανθρώπινο είναι μικρό.
. . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-08-2016