Αφροδίτη

Δημιουργός: malkon64, Kωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΦΡΟΔΙΤΗ


Το γίγνεσθαι του κάθε μύθου
είναι παιδί που μεγαλώνει.
Ένα βράδυ κοίταζα τα άστρα
και τους αστερισμούς.
Όμως στο νου μου ήταν μέρα.
Μέσα στο φως της με κοίταζες εσύ.
Και όμως έξω είτανε νύκτα,
Και τί νύκτα ;
Νύκτα γεμάτη θαύματα, νύκτα σπαρμένη μάγια.
Εγώ κοίταζα τα άστρα και τους αστερισμούς,
μα έβλεπα εσένα ταυτοχρόνως.
Τότε συνέβη ένα μεγάλο θαύμα
έσβησαν όλα τα άστρα μονομιάς
και έμεινες μόνο εσύ στον ουρανό μαζί μου,
μέσα σε μιαν ανέσπερη ημέρα , στο πλευρό μου.
Εγώ σε κοίταζα αγαλλιών
και έλεγα και ξανάλεγα το ονομάσου.
Και Εσύ ;
Eσύ γλυκειά και Μεγαλόχαρη
μέσα στο χέρι σου κρατούσες την καρδιά μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2016