Βαρειά καταδίκη

Δημιουργός: gouvi, Νικόλαος Γoυβίτσας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου είπε: Θα φύγω.
Δεν μπορώ απ ' τους δύο μόνο εγώ ν ' αγαπώ.
Το δάκρυ μου πνίγω.
Δεν βρίσκω τα λόγια δυό κουβέντες να πώ.

Απέμεινα μόνος
με βλέμμα χαμένο να κοιτώ το κενό.
Σταμάτησε ο χρόνος
στο πικρό της αντίο αυτό, το στερνό.

Τα μάτια μου κλείνω.
Λάθη που έκανα θέλω να θυμηθώ.
Θα με ανακρίνω
αθώος ή ένοχος να δώ άν βρεθώ.

Ξυπνώ μ ' εφιάλτη.
Και οι τρείς Ερινύες τριγύρω πετούν.
Καμμιά αυταπάτη.
Την δική μου ενοχή με κραυγές απαιτούν.

Με τίμια δίκη
την καρδιά μου δικάζω όσο ζώ να πονά.
Σκληρή καταδίκη. .
Στα όνειρά μου εκείνη να βλέπω συχνά.

Ποτέ μην ξεχάσω
των ματιών της την θλίψη στο ύστερο γειά.
Και όσο κι αν ψάξω,
λυτρωμό να μην βρώ σε καμμιά αγκαλιά.

Τα μάτια μου κλείνω.
Έφεση δεν μου αξίζει να ζητήσω εγώ.
Το δάκρυ αφήνω.
Ποτάμι να γίνει και μέσα σαυτό...ας πνιγώ....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2016