Πολυξένη

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από τα 'Λιανοτράγουδα της Ελμύρας' .Θερμή καλημέρα σε όλες και όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολυξένη.

Ιούλη νύχτα..το φεγγάρι μάγια
ερώτων δένει, λύνει, στα μουράγια
κι’η Πολυξένη η μικρή δεν κλείνει μάτι,
στης σκοτεινής της της αγάπης το κρεββάτι!

Στο παραθύρι της πηγαίνει η Πολυξένη,
λέει στο φεγγάρι η Ιούλιο-γεννημένη:
-Ξένοι γινήκαν όσοι'χα αγαπήσει,
όσοι αγαπούσα πριν εκείνος με φιλήσει!..

-Αχ! Γήτεψέ τονε για χάρη μου φεγγάρι!
Κάνε βιολί να γίνω’γώ κι’αυτός δοξάρι!

Πλάϊ του γέρνει η Πολυξένη και ξαπλώνει
στου φεγγαριού το ασημόχρυσο τ’αλώνι,
με την ματιά της τον χαϊδεύει και ριγάει,
Θέ μου τρελλά,πόσο τρελλά τον αγαπάει!

Τα χέρια ανοίγει να τον πάρει αγκαλιά της,
τον πνίγει με τα χάδια, τα φιλιά της,
του λέει: -Όσοι γεννηθήκανε Ιούλη
του έρωτά’ναι βασιληάδες..μα και δούλοι!

-Αχ! Γήτεψέ τονε για χάρη μου φεγγάρι!
Κάνε βιολί να γίνω’γώ κι’αυτός δοξάρι!

Ξυπνά ο ήλιος κι’ανεβαίνει..κι’ανεβαίνει
στα ουράνια..κι’όλα τα ζεσταίνει, ομορφαίνει
κι'αναρριγούν στην κάψα του Ιούλη,
οι βασιληάδες της αγάπης και οι δούλοι..

Κρυφά δακρύζει η Πολυξένη, κρυφοκλαίει..
Στον ήλιο, στ’άστρα, στην σελήνη πικρολέει:
-Μέρα μην έρθει που θα τού’ναι ξένη
κι’ας την βαφτίσαν και την είπαν Πολυξένη!

[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2016