Μα τα χαράματα

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΑ ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ
*** Έχει μελοποιηθεί ***

Κοιμήθηκα κι απόψε,
μα ήρθες στ’ όνειρό μου,
το χέρι άπλωσα δειλά,
σ’ ένιωσα στο πλευρό μου.

Τα μάτια σου σπέρναν φωτιά,
τα χείλια στάζαν αίμα
κι είπα δεν ήσουν όνειρο,
δεν ήσουν ούτε ψέμα..

Κοιμήθηκα κι απόψε,
μα συ κυκλοφορούσες,
μέσα στις φλέβες μου, στο νου,
τις σάρκες μου φορούσες.

Λάβα ρευστή ηφαίστειου,
στο αίμα αναμμένη
κι είπα δεν ήσουν όνειρο,
ήσουν η ειμαρμένη.

Επωδός:
Μα τα χαράματα,
βουβά τα κλάματα,
μουσκέψαν τ’ ορφανό μου προσκεφάλι.
Στείρο το όνειρο,
πλάσμα κακόμοιρο,
κουρέλι το πρωί με βρήκε πάλι.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2016