Με Ολα Του Κοσμου Τα Λεφτα

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΕ ΟΛΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ

Πολύ σε υποτίμησα, ποτέ μου δεν σε τίμησα,
σε πέρασα για άλλη.
Μα είχες αθώα μια καρδιά, τέτοια που έχουν τα παιδιά,
γιατί ήσουνα ‘’μεγάλη’’.

Πλούτη , παλάτια και λεφτά, τα έριξες ένα παρά
και μ’ άφησες να κλαίω.
Δεν πίστευα πως όλα αυτά, θα τα ‘ριχνες σε μια ζαριά,
μωρό μου, εγώ φταίω.

Όλα τριγύρω παγωνιά, μονάχος μου που να κρυφτώ,
χτυπά η καρδιά μου πιο αργά,
με τι να την ζεστάνω.
Με όλα του κόσμου τα λεφτά, να αγοράσω δεν μπορώ,
σαν τη δική σου ζεστασιά
και τη ψυχή να γιάνω.

Εσύ. Δεν ήσουνα σαν τις πολλές,
που βάζουνε τις λογικές,
πάνω απ’ τη καρδιά τους.
Σε σένα. Πουλιά, λουλούδια, ακρογιαλιές,
ερωτευμένες εποχές,
μιλούν με το όνομα τους.

Στο χρυσαφένιο μου κλουβί
δεμένη είχα την ψυχή, πρέπει,
να ζήσει, να λευτερωθεί,
τον κόμπο της να λύσω.
Μη πάρεις τρένο απ’ το σταθμό,
το πόσο πολύ σε αγαπώ, θα ‘ρθω,
με όργανα να σου το πω
νυφούλα να σε ντύσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2016