Κι ειδα τις πορτες να ανοιγουν

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημερα φιλαρακια, ενα ποιημα που εγραψα πριν 4 χρονια, τιποτα δεν αλλαξε δυστυχως απο τοτε σ` αυτη τη κατακαημενη πατριδα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γλυκο το ονειρο που ειδα
μια ξακουστη και λευτερη πατριδα
παιζαν παιδια στις γειτονιες
με λουστρινακια και χαρες

Εργατες, φοιτητες, παιδεια
ανθιζανε παντου σχολεια
σιταρια, αμπελια, ορυζωνες
σοδειες περισσιες, τους χειμωνες

Ειδα χαρα και εργασια
Ελληνα, διχως ανεργια
γερους, γριουλες, φροντισμενους
ησυχους, καλοζωισμενους

Ειδα στα δεντρα τους καρπους
και τους ανθρωπους, ζωντανους
η Αθηνα, γιορταζε με κρινα
χορους, παντου παιζαν κλαρινα

Στα εργοστασια οι εργατες
ψηλα, αγερωχα, τις πλατες
ειδα τα χρησιμα πτυχια
να μην κρεμονται στα τοιχεια

Στα χωρια μας οι αγροτες
ειχαν σοδειες απο τι πρωτες
κι ειδα μαζι τους μεταναστες
χωρις σταυρο, πανω στις πλατες

Τα ψαρια ειδα και το κρεας
να` ναι φαι της καθε μερας
νοσοκομεια, παροχες
κι οχι ανασφαλιστοι, ουρες

Χαμογελα, λαμπαν τα ματια
και εκδρομες στα χωριουδακια
χορευαν γυρω, τα κοριτσια
γιατι ονειρευονταν περισσια

Πολιτισμος, μεγαρα για ολους
οπερες, μουσικες, στους δρομους
ειδα τις πορτες, να ανοιγουν
βασανα, φτωχεια, να μη κρυβουν

Τον ερωτα, παντου ν` ανθιζει
τις καρδιες μας, να γεμιζει
ζεστη αγκαλια, ολα τα χερια
μητε ανεχεια και μιζερια

Ενα ραδιοφωνο, να παιζει
χιλια καλα, μες το τραπεζι
κι ειδα κανεις, να μη χρωστα
δοσεις και καρτες, δανεικα

Μια χωρα, με δημοκρατια
χωρις θεσμους, τρομοκρατια
λιμανια και υποδομες
κι οχι χαρατσια και αγορες

Πατριδα, διχως κατοχη
πολιτικαντες, συνοχη
λουλουδια ανθιζαν στα μπαλκονια
οχι κεφαλαιου, μνημονια

Χορηγους, εγω δεν ειδα
στου καναλαρχη τη παγιδα
τραπεζα, καμμια, δεν ειδα
σκοινι , λαιμου να` ναι αγκιδα

Λαο τρανο, στα υψωματα
δουλεια και δικαιωματα
ξυπνησα Θεε μου κι ειπα
αληθεια, να` ταν τουτη νυχτα
κι ειπα, φωναζοντας, το ειπα

Αγωνα, θελει τ` ονειρο μου
και μια κληρονομια στο γιο μου
λαος στη παλη και γροθια
συ να χαρεις τη λευτερια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2016