ένας γρύλος στη ροδιά

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

με δύναμη !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ένας γρύλος στη ροδιά (εμπειρικόν
λίγο ...παιδικό και ...συμβολικό)

Ένας γρύλος στο σκοτάδι, σιγοτραγουδά και άδει
με τ' Οκτώβρη τη λαλιά
ξέμεινε από κουράγιο, ξέψυχος εκεί σ' απάγκιο
μοναχός στην ερημιά
στο κλαδί παραφυλάει και τις ώρες του ρωτάει
πού χαθήκαν τα πουλιά;...
'κείνα τα χελιδονάκια, στις αυλές και στα κονάκια,
πού'φυγαν κι αποδημούν...
το χειμώνα δε 'γροικάει, κι η ψυχή του σπαρταράει
θαύματα εδώ δε ζούν..

Τί παράξενο τραγούδι! άφτερό μου πεταρούδι
άτονο στη σιγαλιά....
είν της μοίρας το τραγούδι, χαρμολύπης μας λουλούδι
της παράδοσης γενιά...
Νοιώθω να με συνεπαίρνει και αλλόκοτα μου φέρνει
συναισθήματα πολλά...
Λίγες μέρες τ' απομένουν, κι οι βροχές νάσου, κοντεύουν,
ο καιρός δεν καρτερεί...
περασμένα μου θυμίζει, και τις νύχτες μου πορίζει
συναυλία μυστική...
Η ροδιά είν'η κρυψώνα για μοναδικό θαμώνα
που ακόμα τρεμοζεί....

Άλικα τα ρόϊδα τώρα κι οι οπώρες πινελιές
κάθε πράμα στον καιρό του, ξανανθίσανν πασχαλιές
Κήπος εσπερίδων μοιάζει, της λιακάδας η στοργή
σπέρνει χρώμα χρυσαφένιο, κάρπωμα κι ανταμοιβή
Μυστικό παρωχημένο, στου Φθινόπωρου τη γη
άφθαρτος στο χρόνο σπόρος , η της φύσεως πνοή....

...Φωτεινή Α.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2016