Λάμαχος&μινως

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

•Λάμαχος και Μίνως•

Μιαν εποχή που δίκαζε στη Κρήτη το φιρμάνι
και η γι-αντρεια κερδίζουντο
μόνο με γιαταγάνι
Ήτο γεις νιος μωριόχλωμος
Λάμαχο τον ελέγα
κι'ειχε αντίς αίμα,
την φωθια στη κάθε ν-του τη φλέγα,
δε γάτεχε που τση σκλαβιάς
το μαυροχαλινάρι ,μουδε
'πο Τούρκο προσταγή
εδέχουντο να πάρει ,
μα πλια παρα άλλο ερέγουντο
να ανταρτοστρατίζει,
στου Κάστρου τα πετρόχτιστα
σοκάκια να αγο'ί'ζει ,
να πίνει, να γλεντοκοπά ,
να κάνει μερακλίκια και απής το αίμα ντου έβραζε,
να πηαίνει στα τσιφλίκια ,
καβάλα πάνω στο άραχνο και λυγερο ντου άτι,
ο καβαλάρης με μαθιά μαύρη και κορακατη
διαγούμιζε οτι εβριχνε ομπρός του με μανία
κι'οτι επεθύμα έκανε δικό ν-του με τη βία
κι' απης εχορταινε η ψυχή
πο τση καπνιας το χάδι
και έστελνε Μουχαμετηδες
στ'Αλάχ τσ'αυλες ομάδι,
έβγαινε πάνω στ'αλογο και έκανε το σταυρό ντου και χάιδευε αγαπητερα τούτον το μπιστικο ντου , το ορτακι που σανε μαζί τσ'αυγες
και στα σκοτίδια και είχανε πλέξει ετσα φιλιά όμορφη και πιτήδεια
και δε τό' ποχωριζουντο μουδε τσι μαύρες ώρες,
που ο λογισμός του εδέρνουντο 'πο καημούς και μπόρες και πλιά παρα άλλο αγαπα ο Λάμαχος το Μινω ,
και ζήση δε φαντάζεται δίχως το άτι εκείνο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2016