πρέπει να δίψασα πολύ

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απειρες οι στιγμές σε μια σταγόνα ύδατος
στου λόγου σου την τέχνη ο νους ,εμπύρετος
διαφάνεια της ψυχής μου ,ποιες εικόνες φέρνεις;
άφαντος στις μνήμες μου ο Διογένης ...

Παριστάνουν γύρω μου θεατρικά τις γνώσεις
μα τα κενά απ'τις στεγνές τους συγκεντρώσεις
μες σε μεμβράνες κουβαλώ και επιμένω
γιατί ένα είδα ζωντανό στοιχείο,τεκμηριωμένο

Να ρέει άφθονο εντός μου και στην γαία
πρέπει να δίψασα πολύ,με την φωτιά σου ,Προμηθέα
και πάλι αν μας χαριστούν τα δώρα της Ελευθερίας μας
ποτάμια ,θάλασσες και λίμνες ,επί της ουσίας μας

Με σιγανή βροχή ,το ζήτησα για το κεφάλι μου
κι ένα ποτηρι χάλκινο ,να καιω,τα βδελύγματα της ζάλης μου
για την ισορροπία των ανθρώπων ,όσο στον καθένα ,αναλογεί
μα δίχως δηλητήρια πολιτισμών ,που είναι νεκροί

το χλώριο και τα λιπάσματα να καθαρίσουμε
δεν είμαστε σε θέση,με κλεισμένη την επίφυση.
ούτε ένα δάκρυ,να αναλύσουμε......

Κατσιμαντού Λένα 10/10/2016

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2016