Αχνόφεγγα φεγγάρια

Δημιουργός: Τριαντάφυλλος Ευαγγελινός, Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζω κάθε νύχτα το ίδιο τ΄όνειρο,
νύχτα να πορεύομαι στον σκοτεινό
ενός δάσους τον δρόμο,
κρατώντας σε απαλά απ΄το χέρι.
Κρυμμένο ένα χλωμό φεγγάρι να
αχνοφέγγει τον δρόμο μπροστά μας.

Αντιλήφθηκα αργά το μυστήριο,
το μυστήριο που με ήξερε πάντα,
πριν εγώ γεννηθώ, πριν εγώ το γνωρίσω.

Δεν υπήρξες ποτέ δίπλα μου,
δεν υπήρξε ποτέ δάσος, ποτέ δρόμος.
Ούτε και τ΄αχνόφεγγο φεγγάρι ήταν εκεί.

Κι ας τον περπάτησα
μαζί σου άπειρες νυχτιές.

Είθε να ζήσω, είθε κάποτε να
ξυπνήσω να δω εσένα κατάματα,
την αλήθεια και το μυστήριο.

Είθε μια μέρα το όνειρο να σβήσει, όπως
σβήνει ο πρωινός ήλιος τα χλωμά φεγγάρια.

Είθε να ζήσω, όσα δεν έζησα μαζί σου, είθε
να τελειώσει τ΄όνειρο να αρχίσει η ζωή μας.

Να αρχίσουν οι δρόμοι που
περπατάμε χέρι-χέρι μαζί.

Να ζήσουμε όλα τα μυστήρια μαζί.

Να λάμψουμε σαν ήλιοι, μαζί να
σβήσουμε τ΄αχνόφεγγα φεγγάρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2016