Στερνό αντίο (κι ήταν μόλις χθες)  

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Από το πρώτα γραψίματα, το 2002

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στερνό αντίο

Για δες, η ψυχή μου είναι έτοιμη να σβήσει.
Για βρες ένα τρόπο στη ζωή να με κρατήσει...

Πως θα μπορέσω να κλείσω τα βλέφαρα
χωρίς να αντικρίσω τη στερνή ματιά σου;
Πως θ΄ αρμενίσω μοναχός μου μεσοπέλαγα
δίχως την σίγουρη και λάγνα συντροφιά σου;

Μου λές : Δράξε το σήμερα και ζήσε τη ζωή σου !
Μικρές, είν’ οι στιγμές που θα γεμίζουν τη ψυχή σου.

Πώς να τολμήσω να ζήσω τον έρωτα
δίχως υπέρβαση κοινών συναισθημάτων ;
όταν κρατώ τα όνειρά μου αφανέρωτα
και μόνο χάνομαι σε στίχους ποιημάτων;

Μη κλαις, στο μαρμάρινο κρεβάτι μη δακρύζεις
Δεν φταις... Πάρε το δρόμο σου και πίσω μη γυρίζεις.

Πως πέρασε η ζωή με μόνο όραμα
τη λαμπερή μορφή σου στο μυαλό μου ;
Οι λίγες μας στιγμές να ναι πανόραμα
της όλης μου ζωής στον τελειωμό του;

Σαν χθες η ζωή ξαναγεννήθηκε μαζί σου
Σαν χθες την πρώτη ανάσα πήρα πάνω στο κορμί σου.

[Πώς κλείνω πια τα μάτια μου αδόκητα
αναζητώντας την ζεστή παρηγοριά σου ;
Στους τελευταίους της παλμούς της απροσδόκητα,
πώς έστησε τρελό χορό η καρδιά μου ;]

Πώς φεύγω απ’ τη ζωή και κλείνω την ματιά μου
κοιτώντας την θωριά σου
στους ύστατους λυγμούς, στους ξέφρενους παλμούς
πώς χόρεψα στους ήχους της καρδιάς σου !

Μη κλαις. Στο κρεβάτι μου που τώρα είναι κρύο
Αν θες, βρες τον τρόπο να μου πεις στερνό αντίο...
-.-
(2002)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2016