Κρυωνω αποψε, αγαπη μου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλη Κυριακη φιλαρακια, το ποιημα ειναι αναλογο με το καιρο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα βραδυα νιωθω ενα καημο, μεσα στο αδειο σπιτι
νιωθω βαρια τη μοναξια, πενταρφανο σπουργιτι

Κοιτω, το τοιχο απεναντι, ο νους σε σενα τρεχει
ακουω τις σταλες της βροχης και ο Θεος μια λυπη εχει

Τα δακρυα μου τρεχουνε, μαζι με τη βροχη
τα φυλλοκαρδια μου εχουνε, μια ανοιχτη πληγη

Απο το παραθυρι μου, μπαινουνε δυο σταγονες
απο τοτε που` φυγες θαρρω πανε αιωνες

Κρυωνω, αποψε αγαπη μου, στο διπλο μου στρωμα
ειναι η ψυχη μου που πονα, δε ξεχασε ακομα

Στους τοιχους βλεπω σκιες, μοιαζουν με τη μορφη σου
ολα τριγυρω αγαπη μου, μιλουν την υπαρξη σου

Αφησες, τη σφραγιδα σου, στη καμαρα τριγυρω
ουτε μπορω να κοιμηθω, στο παπλωμα να γυρω

Φωτογραφια σου, κοιτω, πανω στο τραπεζακι
της μιλω και τη φιλω, της λεω εχω σαρακι

Τα παντοφλακια σου κοιτω, κατω απ` το κρεβατι
δε τα` παιρνες ψυχουλα μου, δε θα κλεισω ματι

Σαν χθες, εδω τα φοραγες, στα δυο σου ποδαρακια
εκεινα, που ολες τις βραδιες, τα ελουζα φιλακια

Το κοκκινο φουλαρι σου, κρεμεται στη κρεμαστρα
που στο λαιμο το εδενες και ζηλευαν τα αστρα

Εξω, η βροχη δυναμωσε, Θεε μου τι ερημια
τα βραδυα εκεινα ξεχασες, που σ` επαιρνα αγκαλια

Ξαπλωσα, φως μου και κοιτω, μοναχος, το ταβανι
πως θα περασει η βραδυα, που υπνος δε με πιανει

Θα βαλω ενα ζεστο παλτο θα χαθω μες στη βροχη
πονω στην απουσια σου, μου εφυγε η ψυχη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2016