Τα ξύλινα σπαθιά

Δημιουργός: Γιώργος Παν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτή με κάνει να περπατώ, να χαμογελώ, να πέφτω, να σοριάζομαι
κι ύστερα να ανακατεύομαι, στο βούρκο με τα φίδια, στην άδεια πόλη.
Γεμάτη ουσίες ναρκωτικές, γεμάτη βία, γεμάτη γέλια, δάκρυα, αλήθθωρα μάτια.

Η γιαγιά μου. Οι περαστικοί στο δρόμο
Εσύ. Φεύγετε και φεύγω κι εγώ.
Δε θα ξαναδώ κανέναν σας.
Ο,τι και να σας δώσω, σας είναι άχρηστο.
...
Και βαρέθηκα να βάζω τάπες στις τρύπες
και βαρέθηκα αυτήν την ανόητη ιδεολογία
και βαρέθηκα τις χώρες, τις θρησκείες,
το φασισμό, το ρατσισμό,
το χλομό πρόσωπο στον καθρέφτη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2016